Jerzy Grochocki

 

 

Opis formy: W centrum Parki im. Michała Kajki została ustawiona konstrukcja kinetyczna autorstwa Jerzego Grochockiego. Formę tworzą dwie, osadzone na wysokich, dwumetrowych postumentach o przekroju koła. Śruby, które poruszane są siłą wiatru obracają się w naprzemiennie odwrotnych kierunkach. Rzeźbę zrealizowano w ramach „Poruszenie Formy” w 2015 roku.

Informacje o autorze:  (1931) Ukończył Wydział Architektury na Politechnice Warszawskiej (1957) i Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie (1963). W latach 1963-68 namalował serie obrazów: Pejzaże (inspirowane pejzażem górskim), Martwe Natury, Kompozycje Figuratywne i Impresje (w nastroju surrealnej abstrakcji). W 1967 założył artystyczną grupą malarską Grupa 7 (wystawy: Warszawa, 1967; Herning, Archus – Dania, 1968). W roku 1969 wziął udział w konkursie na pomnik Hana Asparucha w Bułgarii, zdobywając wyróżnienie. Matematyczno-geometryczne fascynacje prowadzą Grochockiego do twórczości w kierunku sztuki konstruktywistycznej. W roku 1970, w wyniku rozważań na temat koloru, przestrzeni i płaszczyzny obrazu wyodrębnił cztery podstawowe pojęcia kształtu: płaszczyznę, kwadrat, linie i punkt oraz cztery pojęcia barwy: czarnej, złotej, srebrnej i białej. Z tych elementów stworzył systemy: Czterech Znaków Płaszczyzny i Czterech Obszarów Przestrzeni.

W 1977 roku uczestniczył w Kongresie Tekstu Wizualnego w Warszawie, gdzie pokazał swój system kolorystyczny w odniesieniu do dźwięku litery, tworząc swoisty język wizualny. W tym czasie był związany z ruchem Sztuki Systemu w Europie i z grupami artystycznymi, takimi jak „Arbeitkreis” w Holandii, „Dimensio” w Finlandii, „Exacte Tendenzen” w Austrii.Grochocki utworzył matematyczny ciąg liczbowy, który stał się inspiracją do wielu jego kompozycji. Tworzył także fotomontaże, collage z przypadkowych form oraz modularne obiekty przestrzenne.

Skip to content