Opis formy: Zainteresowanie i doświadczenia w technice graficznej Książkiewicza wywarły niewątpliwy wpływ na ostateczny kształt kompozycji jego rzeźby. Analogie z tą techniką stają się bardziej oczywiste, gdy zwrócimy uwagę na skomplikowany i bogaty rysunek metalowych elementów wypełniających oba skrzydła. Forma została ustawiona w 1969 roku na Placu Jagiellończyka i w momencie poszerzania i regulacji ulicy Królewieckiej przeniesiona w latach 80. na swoje obecne miejsce. Rzeźba przeznaczona jest do odbioru w perspektywie frontalnej.

Informacje o autorze: (1929-1996) absolwent PWSSP w Gdańsku, ukończył tamtejszy Wydział Malarstwa w pracowni prof. Juliusza Studnickiego. Związany z Elblągiem od 1946 roku. Uprawiał grafikę, malarstwo portretowe, wzornictwo przemysłowe. Wieloletni (od 1962 do 1991) projektant form przemysłowych w Spółdzielni Przemysłu Skórzanego Plastyk. W latach 1968-1969 był członkiem Rady Artystycznej Cepelii. Stronił od szerszego pokazywania swoich prac – zorganizował jedynie dwa pokazy indywidualne (w Rzeszowie i Łańcucie), brał jednak udział w licznych wystawach zbiorowych, także środowiska elbląskiego. Autor uczestnicząc w III Biennale Form Przestrzennych opracował projekt konstrukcji metalowej, nawiązującej w niektórych aspektach do rzeźb powstałych w I i II Biennale Form Przestrzennych. W początkowym zamyśle miała to być konstrukcja monumentalna o szerokości 20 metrów, która planowano usytuować na wzgórzu w pobliżu Kadyn, mająca górować nad Zalewem Wiślanym, następnie na jednym ze wzgórz w pobliżu Parku Miejskiego Bażantarnia. Brak materiału sprawił, że autor koncepcję tę ograniczył do bardziej kameralnej skali. W konsekwencji zapadła decyzja o realizacji formy o szerokości 10 m. Szerokość tę wyznaczają ażurowe skrzydła boczne, rozmieszczone symetrycznie.