Opis formy: Forma Bronisława Kierzkowskiego do końca lat 80. usytuowana była na niewielkim skwerze przy skrzyżowaniu ulic 12 lutego i Świerczewskiego (obecna gen. Grota-Roweckiego) w miejscu. Była to rzeźba kinetyczna, przypominająca rodzaj parawanu, której poszczególne ruchome elementy poruszane były siłą wiatru, wydając przy tym dźwięk przypominający klaskanie. Stąd pochodziła też autorska nazwa tej formy – „Klaskator”. Praca powstała podczas I Biennale Form Przestrzennych w 1965 roku.

Informacje o autorze: (1924-1993), w latach 1946-47 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi pod kierunkiem Władysława Strzemińskiego, następnie w latach 1948-50w PWSSP w Gdańsku u prof. Juliusza Studnickiego, a w roku 1951 w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w katedrze malarstwa prof. Eugeniusza Eibischa. Następnie przez długi czas pracował jako pedagog w uczelniach Warszawy, Torunia, Lublina. Tworzył kompozycje strukturalne i reliefowe. Równolegle z Kierzkowskim podobne formalnie prace tworzyli m.in. członkowie lubelskiej Grupy Zamek (m.in. Tytus Dzieduszycki, Jan Ziemski) i krakowskiej Grupy Nowohuckiej (Janusz Tarabuła)