Opis formy: U stóp Góry Anny w Parku Traugutta znajduje się kolejna realizacja powstała podczas I Biennale – forma Jerzego Fedorowicza. Rzeźba ta skonstruowana została z dwóch połączonych ze sobą pod kątem prostym płyt stalowych. W górnej części płyt umieszczono okrągłe otwory, w świetle jednego z nich zamocowany został szkielet z 5 krążkami odpowiadającymi średnicą wielkości otworów w płytach. Stwarza to wrażenie płynnego przenikania krążków przez materię płyty. Autor w swojej realizacji stara się uzmysławiać nam poszczególne fazy tego procesu.

Informacje o autorze: (1928 – 2018) Urodzony w Pruszkowie, studiował w latach 1949-1951 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, a następnie w latach 1951-1954 na ASP w Krakowie. Przez wiele lat współpracował i działał na polu organizacji życia artystycznego z żoną, Ludmiłą Popiel (1929-1988). W 1963 byli inicjatorami artystyczno-teoretycznych Plenerów Koszalińskich w Osiekach, w których regularnie uczestniczyli do 1981 roku. Brali wspólnie udział w spotkaniach i wystawach polskiego ruchu awangardowego, jak: I Biennale Form Przestrzennych, Elbląg 1965, Sympozjum „Wrocław 70”, Sympozjum „Złotego Grona”, Zielona Góra 1971, „Interwencje”, Pawłowice 1975, „Artycypacje”, Dłusko 1976 i 1977, Sympozjum Jankowice 1978, „Język geometrii”, Warszawa 1984. Jerzy Fedorowicz realizował idee sztuki pojęciowej, tworzył instalacje, fotograficzne i rysunkowe dokumentacje, obiekty.