Opis formy: Rzeźbę pt. „Ławeczka” ustawiono na niewielkiej polanie nieopodal muszli koncertowej podczas II Biennale Form Przestrzennychw 1967 roku. Realizację w Bażantarni można odnieść do badań i eksperymentów autora w zakresie form sferycznych. Autor łączył te formy w sylwety wykrojów sferycznych z grubej blachy zbliżonych do siebie. Efektem jest wrażenie rozdzielenia masywnych, metalowych elementów cienką strużką światła, przy jednoczesnym utrzymaniu wrażenia ich wzajemnego przyciągania się. W elbląskiej realizacji Szańkowski podtrzymał swoje wcześniejsze zainteresowania, przeciwstawiając dwa wygięte ku sobie arkusze blachy, umieszczone na przypominającym ławkę, wydłużonym stalowym elemencie.

„Elbląskie biennale różni się zdecydowanie od innych imprez plastycznych. Forma studium plastycznego, nieskrępowanego rygorami czasowymi pozwala poznać rzeźbiarzom nowe materiały i ich własności, problemy obróbki metalu i życie zakładu produkcyjnego. Pasjonujący jest kontakt z robotnikami Zamechu. Nie wyobrażam sobie bardziej naturalnej drogi krzewienia sztuki w społeczeństwie niż ta, którą obserwuję w tutejszym środowisku robotniczym.”

Informacje o autorze: (1938 r.) Urodzony w Woli Libertowskiej pod Olkuszem, studiowałw latach 1957-1963 w pracowni Jerzego Jarnuszkiewicza na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był pedagogiemw Szkole Kenara w Zakopanem 1963-1966, gdzie prowadził autorski program nauczania rzemiosła artystycznego. Wraz z Henrykiem Morelem projektował wzory w zakresie sztuki użytkowej (łyżki drewniane). W latach 1963-1965 odbył podróże artystyczne do Jugosławii, Bułgarii, Związku Radzieckiego, Czechosłowacji i Węgier. Brał udział w Sympozjum w Puławach w 1966 roku, II Biennale Form Przestrzennych w 1967 roku. Zrealizował kilka metalowych form przestrzennych, m.in. na Woli w Warszawie (1968), Norymberdze (1971), os. Kopernika w Warszawie (1974). Jego sztuka podlegała wielu transformacjom, owocując licznymi cyklami, jak: „Reliefy”, „Formy sferyczne”, „Składaki”, „Rysunki” czy „Kalki”. Po 1970 roku wielokrotnie wystawiał poza granicami kraju, w tym parokrotnie w Austrii, w RFN i Jugosławii, a także w Grecji, Szwajcarii i Japonii w 1982 roku. W 1971 roku przebywał w Paryżu jako stypendysta Rządu Francuskiego. Realizował liczne monumentalne prace w przestrzeni urbanistycznej w wielu krajach. W 1982 roku został profesorem Pracowni Rzeźby poznańskiej PWSSP, zaś od 1996 roku kieruje Zakładem Rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych UMK.