Bogusław Szwacz
Opis formy: Jest to konstrukcja wykonana z rur tworzących ażurowy graniastosłup. Zamiast ścian tej formy możemy podziwiać umocowane do szkieletu elementy poprzemysłowe: koła zębate, blachy czy obręcze. Całość tworzy wrażenie kolażu w przestrzeni. Forma powstała w czasie I Biennale w 1965 roku.
Informacje o autorze: (1912-2009 r.) Urodzony w Leżajsku. W 1937 ukończył z wyróżnieniem krakowską ASP. W latach 40. wystawiał z Grupą Młodych Plastyków w Krakowie. Po wojnie dzięki m.in. Zbigniewowi Pronaszce znalazł się w Krakowie. Został członkiem „Grupy Młodych Plastyków” zwaną też „Grupą Nowoczesnych”, skupionych wokół Tadeusza Kantora. W 1947 roku wyjechał do Paryża, gdzie przystąpił do grupy „Le Surréalisme Révolutionnaire”. Po etapie malarstwa realistycznego i powojennym epizodzie postkubistycznym zaczął malować w stylistyce informel. W 1948 roku wrócił do Warszawy, gdzie związał się z Klubem Młodych Artystów i Naukowców. Jego prace prezentowane były na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej (1948 i 1949 roku). Uczestniczył w niemal wszystkich oficjalnych wystawach okresu socrealizmu.Jest twórcą koncepcji Sztuki Poruszania Wyobraźni tzw. Ars-Horme. W tym duchu tworzył do końca lat 80. Działał aktywnie w środowiskach awangardowych; wystawiał m.in. na II i III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (1957 i 1959), w Galerii Krzywe Kolo w Warszawie (1962 i 1963), brał udział w I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu w 1965 roku, Sympozjach „Złotego Grona” w Zielonej Górze(w latach 1973 i 1976). Szwacz otrzymał nagrodyw konkursie malarskim im. J. Spychalskiego (I nagroda w 1974 i wyróżnienie w 1975 roku). W 2005 roku za wybitne osiągnięcia w działalności artystycznej i zasługi dla rozwoju kultury, odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.